Wandelpad uitlopend op een meertje

Iluna knikte en glimlachte naar hem. "Ja, graag." antwoordde ze en ze keek hem recht aan.

Sebastien ging er beter voor staan en glimlachte. 'Ik denk dat jij straks beter bent dan mij.' Hij liet haar een rondtje draaien.

Iluna grinnikte even en schudde haar hoofd. "Dat zal wel meevallen." zei ze glimlachend en ze keek hem aan. "En zo wel, dan ligt dat niet aan jou, maar aan m'n afkomst."

Sebastien keek der aan. 'Ik heb ook een tijdlang niet meer gedanst.' Hij glimlachte en zette weer aan paar passen.

"Ik heb nog nooit gedanst, Sebastien." zei ze lachend en ze volgde zijn bewegingen.

Sebastien keek der aan. 'Je hebt toch wel andere dingen gedanst? Gewoon op eigen gevoel.'

Iluna schudde haar hoofd. "Nee, ik ben niet echt een danserig type.." antwoordde ze en ze haalde een hand door haar haren heen. "Ik was als klein meisje al meer gefascineerd door kickboksen en skateboarden."

Sebastien knikte. 'Ik heb het van me moeder geleerd. Ook het tekenen en schilderen.' Hij slikte even en stopte met dansen.

Iluna beet op haar lip. "Is er iets..?" vroeg ze zacht, de bezorgdheid klonk duidelijk door in haar stem.

Sebastien beet op zijn lip. 'Ik mis me moeder ondanks alles wat ze heeft gedaan.'

Iluna pakte zacht zijn hand vast. "Dat is begrijpelijk Sebastien, ze blijft tenslotte je moeder. Die band heb je nou eenmaal vanaf de eerste dag."

Sebastien liet haar los en liet zichzelf op de grond valle. ´Het is gewoon allemaal niet zo gemakkelijk.' Hij beet op zijn lip.

Iluna ging voor hem zitten en keek hem schuin aan. "Niets is makkelijk, want dingen die makkelijk gaan, zijn voor anderen weer moeilijk."

Sebastien voelde tranen in zijn ogenen komen en slikte die weg, zo straks kon die sterk zijn dan moest hij dat nu ook. 'Het is geen pretje om te weten dat je bent ingeruild.'

Iluna pakte zijn hand met haar beide handen vast. "Dat kan ik begrijpen.." zei ze en ze keek hem aan. "Maar misschien kon ze het niet aanzien hoe haar kleine jongen groot werd.."

Sebastien schudde zijn hoofd. 'Ze heeft nooit echt in me geïnteresseerd, ze liet mij altijd in elkaar slaan door mijn vader. En verwachte wel dat ik de klappen voor haar op ving. Ik heb vaak genoeg gehoord dat ik de naam niet waard ben, dat ze liever een andere zoon hadden. En toen ik vertrok was ook daadwerkelijk dat ze een andere zoon hadden.' Hij slikte en staarde naar de grond.

Iluna beet even op haar lip. "Soms zijn de verhoudingen in een gezin ver te zoeken.. Ik heb het mijn moeder nooit kwalijk genomen dat ze er niets aan deed als mijn stiefvader me misbruikte, ik kon zien dat ze doodsbang voor hem was." zei ze en ze liet zijn hand langzaam los. "Maar misschien is het niet dat je je moeder mist, maar het hebben van iemand die voor je zorgt, op een goede of slechte manier."

Sebastien keek der schuin aan. 'Ik zorg al 10 jaar voor mezelf, ik denk dat ik onderhand wel gewend ben om er alleen voor te staan. Ik heb niks voor niks een zwarte band enz gehaald, puur om meer zelf te kunnen.' Hij slikte en keek der aan.

Iluna zuchtte even. "Daarom, of ze nou op een goede of een slechte manier voor je zorgt, ze blijft je moeder." zei ze en ze bond haar haren bijeen met een elastiekje.

Sebastien pakte haar hand vast. 'Dat weet ik, maar ik denk dat we het allebei toch liever anders zagen, ik wou dat ik je verleden kon veranderen en je een betere toekomst kon geven.'

Iluna knikte. "Dat weet ik zeker, maar het verleden kan je niet veranderen, het enige dat je kan doen ik het beste maken van je toekomst." zei ze en ze legde haar hand kort op zijn wang.

Sebastien knikte en keek lang in haar ogen. Het voelde echt fijn om bij haar te zijn. Hij glimlachte genoot van haar aanraking.

Iluna glimlachte naar hem. "You cannot always win, but if you try never to become last.. You're a winner too." zei ze, het was meer een qoute van haar lijfspreuk - letterlijk, want het stond getatoeëerd op haar lichaam.

Sebastien glimlachte en trok haar bij hem op schoot. 'Dat is mooi gezegt.'

Iluna glimlachte en speelde met zijn vingers. "'t Is niet voor niets mijn lijfspreuk. En dat mag letterlijk genomen worden." zei ze en ze hield zijn hand vast.