Wandelpad uitlopend op een meertje

Iluna glimlachte even tegen zijn lippen en kuste hem zacht terug. Ze legde zacht haar hand op zijn wang.

Sebastien bleef haar zoenen en trok haar maar tegen hem aan.

Iluna liet haar hand afglijden naar zijn nek en zoende hem. Nee, er was geen plek in de wereld waar ze nu liever zou zijn.

Sebastien stopte met zoenen en keek haar zwijgzaam aan. Hij voelde hoe zijn gezicht rood was.

Iluna glimlachte even naar hem en merkte dat haar wangen ook kleurden. Ze zei niets, ze wist dat dat het moment 100% zou verpesten en het was zo perfect.

Sebastien sloot zijn ogen en dacht terug aan het moment van net, het was zo fantastisch.

Iluna legde haar hoofd tegen hem aan en sloot haar ogen. Ze wilde het liefst gaan slapen omdat ze doodop was, maar wilde aan de andere kant geen seconde in zijn bijzijn missen.

Sebastien opende zijn ogen weer en streelde haar gezicht, 'als je moe bent mag je g erust gaan slapen hoor.'

Iluna opende haar ogen even en keek hem aan. "Maar ik geniet juist zo van dit moment.." zei ze en ze sloot haar ogen weer.

Sebastien glimlachte en drukte een kus op haar voorhoofd.

Iluna gaapte en pakte zacht zijn hand vast. Ze was toch echt te moe om nog fatsoenlijk te kunnen genieten van het moment.

Sebastien glimlachte en legde zijn arm meer over haar heen om haar warm te houden.

Iluna voelde zich langzaam wegdommelen en na een minuutje of 10 was ze al in een lichte slaap, wat te merken viel aan haar ademhaling die steeds rustiger werd.

Sebastien merkte dat ze in slaap was gevallen en glimlachte niet veel later viel die zelf ook in slaap.

Iluna sliep, dat het inmiddels ochtend was, maakte haar ook niet wakker, het lag nog wel prima voor enkele uurtjes.

Sebastien voelde hoe de zon zijn gezicht begroete, hij glimlachte en opende zijn ogen hij was vergeten dat hij hier in slaap was gevallen.

Iluna sliep nog steeds, er was ook nog wenig intentie om wakker te worden.

Sebastien keek kort naar hem en staarde haar aan. Hij trok voorzichtig zijn arm weg en ging over eind zitten.

Iluna mompelde iets onverstaanbaar toen hij zijn arm weghaalde en draaide zich op haar zij.

Sebastien keek haar glimlachend aan en rekte zich wat uit.

Iluna opende traag haar ogen en knipperde een paar keer tegen het felle ochtendlicht. "Goeiemorgen." zei ze, met een schorre ochtend stem.

Sebastien ging rechter zitten en keek opzij. 'En goeie morgen, heb je een beetje goed geslape?'

Iluna knikte even en ging rustig rechtop zitten. "Heerlijk. Je was een perfect kussen, in combinatie met het gras." zei ze glimlachend en ze keek hem recht aan.

Sebastien glimlachte en trok zijn kleren even goed. 'Dat is mooi om te horen.'

Iluna glimlachte naar hem en haalde een hand door haar warrige haren. Ze gaapte kort en sloot haar ogen nog kort tegen de slaap en keek daarna naar Sebastien.