Wandelpad uitlopend op een meertje

Iluna glimlachte even en legde haar hoofd zachtjes op zijn schouder. Ze sloot haar ogen heel even en opende ze kort daarna weer. Ze was het voorval in het café eigenlijk al helemaal vergeten en dacht staarde naar het water, dat net zo rustig leek als zijzelf.

Sebastien sloot zijn ogen en genoot van het momoment alles was zo stil en rustig, dit was echt iets wat hij nog nooit had gehad, en er was niks ter wereld waar hij mee wou ruilen.

Iluna frunnikte - ietwat zenuwachtig - aan een lok van haar haren en keek naar het witte - met mos begroeide - torentje en voelde zich een glimlach rond haar lippen vormen, zonder een echt verklaarbare reden, puur omdat ze zich echt goed voelde.

Sebastien pakte haar hand en glimlachte. 'Het is fijn om hier met jou te zijn.' Hij opende zijn ogen weer en keek om zich heen.

Iluna glimlachte naar hem en ging weer rechtop zitten. "Dat geld ook voor jou.." zei ze en ze drukte een kusje op zijn wang. "Er is geen persoon waar ik nu liever bij zou willen zijn.."

Sebastien voelde zichzelf rood worden en staarde naar het water. 'Zie je dat we allebei het zelfde probleem hebben?'

Iluna beet kort op haar lip. "Hoe bedoel je?" vroeg ze en ze keek hem schuin aan. Ze keek naar haar handen en voelde hoe ze lichtelijk haar grip om zijn hand verstevigde.

Sebastien keek haar met een rood gezicht aan. 'Dat we allebei soort van verlegen door elkaar worden.' Hij glimlachte en richte zijn blik weer op het water.

Iluna lachte even. "Daar heb je gelijk in.." zei ze glimlachend en ze stond langzaam op. "Mag ik jou vragen om met mij te dansen?" vroeg ze en ze keek hem met een verlegen glimlach aan.

Sebastien glimlachte en stond op. 'Wat had je in gedachte'

Iluna haalde haar schouders op. "Geen idee.. Daar had ik nog niet over nagedacht.." zei ze en ze liet zijn hand langzaam los, hoewel ze zich daarna bedacht dat ze die veel liever nog vast zou houden.

Sebastien keek der aan. 'Kan je salsa dansen?'

inpiratieloos

Iluna schudde haar hoofd. "Althans, ik heb het nooit gedaan.." zei ze en ze bedacht zich dat ze zich daarvoor best schaamde. "En dat is wel slecht, aangezien ik uit een land kom waar ze ook Salsa dansen.." zei ze lachend en ze streek een haarlok voor haar ogen weg.

Sebastien pakte haar handen vast. 'Dan zal ik je dat leren als je wil.' Hj glimlachte en deed een paar passen voor. 'Is allemaal niet zo moeilijk hoor.'

Iluna knikte even. "Dat wil ik heel graag." zei ze glimlachend, haar moeder had het haar altijd willen leren, maar sinds haar eerste keer kanker, had ze de energie er niet meer voor gehad om haar over te halen. Ze keek naar de passen die hij voordeed en deed een poging ze na te doen.

Sebastien glimlachte. 'De doet het niet verkeerd je leert snel.'

"Daar ben ik latina voor." zei ze lachend en ze haalde een hand door haar haren. "En ik heb een goede leraar."

Sebastien bloosde licht en pakte haar hand beter vast en liet haar een draai maken. Hij glimlachte en begon de passen iets moeilijker te maken. 'Je bent gelukkig niet de gene die lijd.'

Iluna knikte. "Gelukkig niet nee." zei ze en ze deed haar best de passen die hij deed te volgen, gelukkig voor haar deed haar latina bloed toch een beetje zijn werk.

Sebastien liet haar draaie en danse puur op zijn gevoel. Hij glimlachte en trok haar dicht tegen hem aan.

Iluna keek hem glimlachend aan. "Ik zou liever hebben dat dit moment nog heel lang kan blijven doorduren.." zei ze zacht, alsof alleen hij het mocht horen terwijl ze in een ruimte vol mensen stonden, hoewel ze - voor zover zij wist - met z'n tweeën waren.

Sebastien glimlachte. 'Koester het moment maar zo lang het kan, ik zou zorgen dat niemand dit kan afpakken.' Hij dansde met haar door.

Iluna glimlachte en keek hem recht aan. "Ik koester elke seconde ervan.." zei ze en ze bleef haar best doen om hem bij te houden. Op dat moment zou ze willen dat ze de lessen van haar moeder had aangenomen, in plaats van naar de kickboks-hal te vluchten.

Sebastien glimlachte en sloeg een arm om haar heen. 'Dat is mooi.' Hij drukte een kus op haar voor hoofd en liet har opnieuw draaien.

Iluna bloosde lichtelijk en keek naar haar voeten, niet om te zien wat ze deed - haar moeder had haar wel geleerd dat dat niet moest - maar om haar blozende gezicht te verbergen. Verdoemde kleurende wangen ook.