Wandelpad uitlopend op een meertje

Sebastien keek der aan. 'Je bent echt prachtig zo, als je gewoon jezelf bent, en hoe je bloost als je een complimentje krijgt,'

Iluna voelde haar wangen nóg roder kleuren. "Ik lijk net een tomaat.." zei ze met een pruillipje, maar licht verscheen er wel een glimlach rond haar lippen.

Sebastien drukte een kus op haar wang, 'maar wel een mooie.'

Iluna glimlachte verlegen naar hem en legde haar hoofd tegen zijn schouder aan. "Jij bent ook heel lief als je bloost hoor." zei ze glimlachend en ze hield zijn handen stevig vast, ze wilde eigenlijk gewoon zo blijven staan, van hem moment genieten.

Sebastien keek haar aan en glimlachte. 'Dankje.' Hij sloeg zijn armen om haar heen en sloot zijn ogen om te genieten van het moment.

Iluna glimlachte even en drukte een kusje in zijn nek. "Ik.." ze begon met de zin, maar vond niet de juiste woorden om deze af te maken. "Ik ben echt blij dat ik jou ben tegen gekomen.." zei ze en ze sloot haar ogen.

Sebastien voelde zichzelf rood aan lopen en liet haar even los, hij wist zich zelf even geen houding te geven tegen over wat ze zei.

Iluna beet op haar lip en keek naar haar handen, een golf van spijt overspoelde haar. Ze kreeg het gevoel dat ze steeds de foute dingen zei, ookal bedoelde ze ze meestal iets anders dan dat ze zei.

Sebastien slikte en staarde naar het water, het raar zichzelf geen houding te kunnen geven.

Iluna frunnikte aan de rand van haar jurkje en keek hem kort aan. "Sorry.. Ik.. Sorry.." zei ze, ze pakte haar schoenen op uit het gras en beet op haar lip, zo hard, dat het half-geheeld wondje op haar lip weer open sprong en ze het bloed proefde.

Sebastien keek der aan. 'Je hoeft geen sorry te zeggen, het is raar dat na een lange tijd weer te horen.'

Iluna veegde het kleine druppeltje bloed van haar lip af en keek hem met een glimlachje aan. "Maar ik meen het wel.." zei ze en ze legde haar lege hand op zijn wang. "Echt."

-

Ben zo terug

Sebastien voelde dat hij nog roder werd en keek haar aan. ´Dankje.' Hij glimlachte en trok haar dichter bij.

Iluna drukte een kus op zijn wang en glimlachte naar hem. "Je bent echt schattig als je bloost.." zei ze en ze veegde haar haren achter haar oor.

Sebastien sloeg zijn armen om haar heen om haar teknuffelen en glimlachte. Hij besloot nergens op in te gaan.

Iluna sloeg haar armen om zijn middel en legde haar hoofd tegen hem aan. Ze besloot niets meer te zeggen, de stilte vond ze alles zeggend.

Sebastien hield haar goed vast en glimlachte, dit voelde allemaal zo fijn aan. Hij liet haar iets los en keek haar aan.

Iluna keek hem aan en frunnikte aan het ringetje dat ze droeg. Ze merkte dat ze nerveus was, ookal had ze daar geen rede toe.

Sebastien keek der schuin aan. 'Is er iets?'

Iluna schudde haar hoofd. "Nee.. Ik.." ze had geen idee wat ze moest zeggen, omdat ze ook niet wist wát ze moest uitleggen.

Sebastien keek der vragend aan. 'Neem de tijd maar.' Hij haalde een hand door haar haren heen en wachtte gerust af op een antwoord als hij die zou krijgen.

Iluna keek naar haar handen. "Het is gewoon.. De laatste keer dat ik zo dicht bij iemand stond, was het mijn stiefvader.." zei ze en ze keek hem even aan. "Maar daar wil ik liever niet over nadenken.." voegde ze er vlug aan toe.

Sebastien knikte en drukte een kus op haar voorhoofd. 'Het komt allemaal wel goed, daar zou ik voor zorgen.' Hij glimlachte en streelde haar wang.

Iluna glimlachte even en voelde haar wangen weer kleuren. "Dankje.." zei ze zacht en ze keek hem recht aan.

Sebastien glimlachte en pakte haar handen vast. 'Wou je de salsa nog een keer oefenen?'