Melgior's slaapplaats

Ze besloot het liedje nu af te zingen tot het eind... Melgior begon de achtergrond zang te doen, wat helemaal niet slecht klonk. Zij als valse voorgrond was niet eens goed genoeg voor achtergrond, maar hij daarentegen, zou misschien nog wel eens door kunnen groeien naar voorgrond,.. als hij daar niet al was aangekomen.... De laatste zin van het liedje, ze zong en luisterde het laatste stukje piano spel af en startte vervolgens met een luid aplaus, in hoeverre dat dan kan in je uppie. "Je blijft me verbazen zeg. Jemig wat ben jij goed"

Melgior schoot echt vreselijk hard in de lach, zo veel enthousiasme in zo een klein meisje, geweldig. Echt van top tot teen zat ze vol positieve energie leek het wel. Hij wees even met een knipoogje naar het glas. 'Je bent lang zo slecht niet hoor.' Zei hij

"Ik heb ook zo'n vermoeden dat je ook wel heel erg goed moet zijn om die wijnglazen te laten barsten" Ze keek naar de wijnglazen, die er best wel eenzaam uitzagen zonder wijn... "We kunnen ze daar toch niet leeg laten staan" Zei ze kijkend naar de wijnglazen... Ja, een wijntje zou er best in gaan.. Hoe laat zou het zijn?

Melgior stond op en opende een kleine bruine kast die langs de piano stond. 'Kies maar een flesje uit.' Zei hij, wijzend naar de kast waar nog zeker 15 flessen wijn in stonden. Achter het andere deurtje stonden alle sterkere dranken. Hij liep naar het keukentje om ondertussen alvast een extra glas te pakken.

Ze liep naar de kast, waar zeker wel twintig flessen wijn in stonden. Ze herkende er drie, en pakte uiteindelijk toch een onbekende.... Ze maakte een handige draaidop open en pakte het glas van de piano af en schonk het in. "Wil jij...." Melgior kwam al uit de keuken met een tweede glas, haar vraag was dus beantwoord. "Ja dus..." antwoorde ze voor hem, zonder dat ze een echte vraag had gesteld. "Dezelfde? Of wil je een andere?" Ze hield de fles omhoog zodat hij kon zien welke ze gekozen had.

Melgior lachte er vanbinnen even om, het was tenslotte zijn wijn. Waarom zou hij in godsnaam geld uitgeven aan smerige wijn of wijn die hij niet lustte. Ookal kon het natuurlijk zijn dat hij geen zin had in die, vond hij het toch wel lachwekkend. Hij knikte. 'Graag' Zei hij en hij schoof zijn glas langs die van haar.

Ze schonk ook zijn glas in en zette de wijn naast de glazen op de piano. "Zo, dat ziet er toch een stuk beter uit" Ze pakte een glas. "Proost" ze hief haar glas op in de richting van Melgior... Eigenlijk vond ze proosten maar stom en nergens op slaan, maar het hoorde er wel bij, dacht ze...

Melgior hief zijn glas ook een stukje. 'Proost!' Hij nam een klein slokje en proefde hiermee de smaak van de wijn waarna hij vervolgens het hele glas verder in een klap achterover sloeg. Ja, Melgior dronk wel eens. Elke dag. Een glaasje of zeven.

Mirre schoot in de lach, toen hij meteen het hele glas achterover goot. Ze pakte de fles wijn en zette een serieus gezicht op. "Mag ik u nog een glas inschenken meneer?" grijnsde ze tot slot...

Melgior lachte er even om. 'Dankuwel jonkvrouwe.' Zei hij nadat ze zijn glas weer bijgevuld had en hij dronk deze op een wat normaler tempo. In hoeverre dat mogelijk was voor Melgior

Toch apart dat zijn thee heel rustig naar binnen ging en dat drank in een keer naar binnen wordt gegoten, nouja, deze tweede keer wat minder dan. Ze dronk haar glas niet snel, maar ook zeker niet langzaam leeg, gewoon normaal, in hoeverre hij dat ook als normaal zou zien, zij vond het normaal. Ze plofte op het bed neer, waardoor er wat wijn over haar glas ging en op de grond belande, "Oh, oeps, sorry,.. Ik ruim het meteen op" ze was al opweg naar de keuken voor een doekje...

Melgior gooide de rest van zijn glas nu ook achteorver en zetten zijn glas op het nachtkastje neer waarna hij begon te protesteren. 'Neenee, ga zitten, ik ruim het wel op.' Zei hij en hij haalde uit een van de bovenste keukenkastjes een vlekkenverwijderaar en een handdoek. Hij spoot simpel weg het de vlekkerverwijderaar erop en legde de handoek erover heen, zo zou het in de handoek trekken en zou hij het over een klein uurtje met wat water zo weg krijgen.

Nog voor ze kon zeggen dat ze het allemaal zelf wel zou opruimen omdat zij tenslotte de rommel had gemaakt, had hij al in de keukenkastjes gevonden wat hij zocht en alles opgeruimd en schoongemaakt. Daar stond ze dan in de keuken,... Ze liep de kamer maar weer in en ging dit maal voorzichtig op het bed zitten en nam nog een slok uit haar glas.... Een echte heer, dat was hij wel, een normale jongen had haar dit laten opruimen,... iedere jongen eigenlijk... "Dankje, maar het had echt niet gehoeven," Ze glimlachte naar hem, als dank. Haar oog viel op het lege wijnglas,....

Melgior schudde zijn hoofd. 'Je bent hier te gast, het zou belachelijk zijn als ik het je op zou laten ruimen.' Zei hij, waarna hij de vlekkenverwijderaar voor de zekerheid maar langs het bed liet staan en overeind kwam en langs haar kwam zitten. Het feit dat hij snel dronk maakte niet veel verschil, hij dronk snel en veel, maar was niet snel dronken noch aangeschoten. Als je maar gewend raakte aan de hoeveelheid alcohol was het niets meer.

"Dusss.... Vertel eens verder, uit wat voor gezin kom je, broers en zussen, vervelende tantes?" Ze was nieuwsgierig, ze wilde weten hoe hij was geworden wat hij was, zo aardig en behulpzaam, maar ook zijn muzikaliteit, waar zou dat vandaan zijn gekomen... Ze kon het natuurlijk vragen, als hij geen antwoord gaf, dan niet, maar vragen was niets mis mee toch... Ze nam nog een slok wijn en ging in kleermakerszit zitten, ze draaide iets, zodat ze niet steeds haar hoofd hoefde te draaien, maar hem nu gewoon recht aan keek...

Melgior praatte niet graag over zijn verleden, niet omdat het zó godsgruwelijk vervelend was, want dat viel reuze mee. Hij besloot het kort te houden. 'Ik was de man des huizes.' Zei hij uiteindelijk

Dat was een raar antwoord, een antwoord, dat eigenlijk nog best weinig weergaf, van hoe het er bij hem thuis had uit gezien. "Zijn je ouders gescheiden?" vroeg ze om iets meer duidelijkheid te krijgen.

Melgior keek haar even recht aan. 'Tijden in het verleden zijn niet altijd even makkelijk geweest, door eraan terug te denken word het er heus niet beter van.' Besloot hij toen en hij haalde even zuchtend een hand door zijn haar, niet goed wetende wat nu te moeten zeggen.

"Sorry, ik wilde geen nare herinneringen omhoog halen.... Als je er niet over wilt praten, dan hoeft dat niet." Ze nam een laatste slok wijn en stond op om de fles te pakken. "Nog een glas?" vroeg ze, terwijl ze zichzelf al inschonk...

Melgior knikte en hield zijn glas bij de fles waarna hij even naar haar keek, hij had nooit niets te zeggen. Zijn antwoorden lagen altijd klaar. 'En bij jou dan? Hoe zag jou leven eruit voor je hierheen kwam?' vroeg hij toen maar.

Ze was helemaal alleen geweest thuis, ondanks dat er nooit niemand was thuis, had ze zich verschrikkelijk eenzaam gevoeld, verder was er nooit iets vervelends gebeurd, geen nare herinneringen of gebeurtenissen die ze zich nog kon herinneren.... "Mijn moeder had een soort tik, ze haalde continu mensen in huis... Het leek af en toe wel een hotel, alleen dan veel minder chic...." Ze wist niet goed hoe ze het anders uit moest leggen, Hoe kon ze het anders uitleggen? dit was het, zo was het, al vroeg ze zich af of hij echt begreep wat ze bedoelde.

Melgior stak een nieuwe sigaret op en trok zijn wenkbrauw op. 'Vriendjes? Mannen? Echtgenoten? Neukertjes?' Vroeg hij uiteindelijk, hij was niet echt van het om zijn vragen heen draaide. Hij nam een lange hijs van zijn sigaret en keek haar toen aan.

Neukertjes? Wat was dat voor raar woord... het deed haar denken aan de vieze oude mannetjes die dan continu haar kamer binnen kwamen,... Gelukkig was ze vaak weg, of verzon ze altijd een uitweg, anders hadden er nog wel eens hele nare dingen kunnen gebeuren..... "Vanalles, zwervers, loslopende dieren, weggelopen kinderen... Maar ook oudjes, echtparen en nog veel meer... Ons huis leek wel een opvang tehuis voor mensen die te lui waren zelf iets te doen of het misschien niet meer konden, alles, maar dan ook echt vanalles liep er rond... Zelfs mijn eigen kamer werd in beslag genomen...." Ze zag haar huis voor zich, ze was benieuwd of haar moeder al die drukte ooit een keer zat zou worden....

Melgior knikte bedenkelijk, waarna hij even zijn armen strekte. 'Je bent ermee opgegroeid, waarom ging je er weg.' Vroeg hij toen en hij liet de rook over zijn longen glijden waarna hij deze door zijn lippen liet ontsnappen.

Ze realiseerde zich plots dat ze nog met de fles wijn in haar hand stond... Snel schonk ze Melgiors glas vol en zette de fles terug op de piano, waarna ze weer op zijn bed ging zitten. "Snap je het niet?... Ik had nergens privacy, ik had nergens een plek voor mij alleen, nooit was er rust, altijd maar drukte en herrie.... Ik heb me er nooit thuis gevoeld. Ik was blij dat ik eindelijk een manier had gevonden om te ontsnappen uit de chaos..."