Sebastien`s slaapkamer.

Hij heeft alles wat die maar kan wensen.

Sebastien zat op zijn bed met zijn gitaar in zijn handen, het was raar om hier te zijn. Niet zo lang geleden was hij naar deze school gekomen terwijl hij wel een van de oudste was. Hij glimlachte bij het spelen van zijn gitaar en staarde kort zijn kamer rond. Het voelde goed om van huis weg te zijn maar het bracht ook een pijn met hem mee. Wat het precies was wit hij niet, ooit hoopte hij er achter te komen wat er precies aan de hand was, waarom zijn vader zo vaak weg was en zo min mogelijk thuis was, of thuis probeerde te zijn. En waarom moest zijn moeder nu een kind adopteren. Hij stopte met spelen en schudde zijn hoofd hij moest niet zo veel denken.

Iluna had uitnodigingen rond gedeeld voor een 'begin van het jaar'-gala. Ze klopte aan bij een deur van waaruit zo-even nog muziek kwam, maar vlak voordat ze aanklopte, stopte het spel van de gitaar. Ze bleef er een hekel aan hebben dat ze in de feestcommissie zat, waarom ze er in haar eerste jaar ermee begonnen was, wist ze zelf ook niet meer.

Sebastien hoorde geklop op de deur en staarde naar de deur, even slikte hij en legde zijn gitaar weg. Hij twijfelde om open te doen eigenlijk had hij helemaal geen zin om iemand te zien of te spreken. Hij zette zijn ene voet voor de andere en liep met tegen zin naar de deur toe. Het moest maar een gezellig iemand zijn die voor de deur stond anders gooide die met een klap weer dicht. Hij opende de deur en staarde naar het meisje die er stond.

Iluna glimlachte naar de jongen die de deur opende. "Hoi, erhm.. Ik ben Iluna en ik moet zegmaar uitnodigingen uitdelen voor een gala." zei ze en ze beet op haar lip, terwijl ze een gekleurd blaadje uit stak. "Maar als ik jou was, zou ik naar het strand gaan die avond, de tweede jaars organiseren een groot feest, inclusief alcohol, want de punch op de gala's is alcoholvrij." het laatste voegde ze er met een lachje aan toe.

Sebastien trok zijn cappucon af zo dat ze hem beter kon bekijken. 'Dankje maar daar was ik al van op de hoogte. Ik ben niet een eerste jaar.' Hij haalde een hand door zijn haren heen om het een beetje goed te krijgen, ach wat maakte het ook uit hoe zijn haren zaten straks zou die toch weer zijn cappucon op doen. 'Maar ieder geval bedankt.' Hij pakte het gekleurde blaadtje aan. 'Ik ben trouwens Sebastien.'

Iluna knikte. "Nee, dat dacht ik al." zei ze glimlachend en ze stopte het blaadje terug in haar tas. "Die naam zegt me wel wat ja.." mompelde ze, niet heel erg tegen hem, maar meer om te kunnen bedenken waarvan ze hem zou kennen. "Nou, ik ben dus Iluna." zei ze met een lachje.

Sebastien glimlachte en hield de deur verder voor haar open. 'Als je wil mag je wel verder binnen komen.' Hij pakte zijn gitaar op en zitte die in de gitaar standaard. 'Wil je misschien wat te drinken of moet je zo gelijk weer weg?' Hij keek haar vragend aan terwijl hij naar zijn mini bar liep en de deur er van opende. Het maakte hem niet uit als ze nou wel wat ging drinken of niet, hij zelf had in indergeval dorst.

Iluna stapte zijn kamer binnen, het gebrek aan felle kleuren - zoals de meeste kamer wel hadden - werkte rustgevend. "Ik heb echt geen trek meer om verder te gaan flyeren." antwoordde ze lachend en ze haalde een hand door haar haren. "Doe maar cola." gaf ze als antwoord op zijn eerste vraag.

Sebastien haalde 2 cola`s uit zijn minibar en gaf er eentje aan haar. 'Als je bliefd.' Hij glimlachte en ging rustig op zijn bed zitten, eigenlijk vroeg hij zichzelf af hoe hij deze dag ging over leven, hoe hij deze school ging over leven, of eigenlijk alles wel te over leven was. Hij maakte zijn blikje open en zuchtte, hij moest niet zo veel denken. 'Je mag gerust gaan zitten hoor.'

Iluna glimlachte dankbaar toen ze het blikje aanpakte en ze ging naast hem op zijn bed zitten en sloeg haar benen over elkaar. "Hoe lang zit je al op LA Arts?" vroeg ze nieuwsgierig en ze keek opzij naar hem.

Sebastien haalde kort zijn schouders op en dacht even na. ´Ik denk nu een week of 3. Ieder geval niet zo heel erg lang en ken ook niet zo veel mensen.' Hij glimlachte en keek haar aan.

"Het schooljaar is pas een dag begonnen." lachte ze en ze nam een slok van haar cola. "Maar dit is dus jouw eerste lesjaar?" vroeg ze en ze speelde wat met een rafeltje van haar t-shirt.

Sebastien keek haar lachend aan. 'Ik kon uit Frankrijk, en weet dat het vandaag pas begint, maar ik ben er toch al een tijdtje om alles te ontdekken..' Hij nam een slok van zijn drinken en keek haar aan. 'Dit is me eerste jaar hier op school dat klopt maar wel in het hoge onderwijs.'

Iluna knikte even en ze zette haar tas op de grond neer. "En, wat is je talent dat je hier bent aangenomen?" vroeg ze, toen haar tas omdonderde zuchtte ze diep; de flyers waren allemaal uit het voorvakje gevallen en lagen nu op de grond. "Sorry." verontschuldigde ze zich en ze ging op de grond zitten om alle blaadjes terug te stoppen.

Sebastien bukte automatisch om haar mee te helpen met op ruimen en keek haar kort aan. 'Ik ben hier om meerdere redenen aan genomen, omdat ik goed kan leren is er eentje van, wat hier gelukkig niet heel erg belangrijk is. En buiten dat is muziek en kunst mijn passie.' Toen hij alle flyers die om hem heen lagen had opgepakt legde hij ze op het bed neer. 'En jij?'

Iluna knikte even. "Dankje." zei ze toen alle flyers terug in haar tas zaten. "Ik ben hier onderdeel van de afdeling 'zang'." antwoordde ze, ze ging terug op zijn bed zitten en nam nog een slok uit het blikje drinken.

Sebastien knikte en dronk zijn cola op. 'Dus je kan goed zingen neem ik dan aan, of een instrument bespelen?' Vragend keek hij haar een.

"Als het gitaar was geweest zat ik wel op de afdeling 'gitaar'. Dus, ik denk dat ik wel redelijk kan zingen." zei ze en ze zette haar lege blikje cola tussen haar voeten in. "En, welk instrument bespeel je het liefst?"

Sebastien begon te lachen. 'Ik dacht aan iets en dat floepte ik er uit, vandaar dat ik het net zei.' Hij pakte de blikjes op en gooide zin in de prullenbak en ging weer op het bed naast haar zitten. 'Ik denk toch de gitaar maar hou ook wel van keyboard, maar vind het ook niet erg om een andere instrument te spelen, aangezien mijn vader me veel heeft aan geleerd.'

Iluna knikte. "Ik speel zelf een beetje piano en gitaar, maar zingen is toch mijn betere kwaliteit." zei ze glimlachend. "Ken je LA - en z'n geheime plekjes - al een beetje?" vroeg ze geïnteresseerd.

Sebastien schudde zijn hoofd. 'Om eerlijk te zijn ken ik alleen de school en de uitgaans gebeiden een beetje, echt verder ben ik nog niet geweest.' Hij glimlachte.

"Heb je dan misschien zin om een stukje strand van LA te gaan bekijken?" vroeg Iluna aan hem, zijzelf had sowieso wel zin om een stukje te gaan zwemmen en gewoon even rust te hebben op het strand.

Sebastien knikte en keek haar aan. 'dat klinkt als een geweldig idee.' Hij stond op en glimlachte.'Nu gelijk dan maar gaan?'

Iluna knikte en pakte haar tas en het lege blikje op. "Ik kan eindelijk iemand iets leuks leren over LA." zei ze vrolijk en ze liep met een vrolijke tred zijn kamer uit, de school uit, naar het onbekende deel van het strand.

-GONE