Noah's bedroom.

'Oh never!' Noah schudde zijn hoofd en keek haar grijnzend aan. 'Ik ben pro in dit spel.' Hij verdeelde het geld en stak de dobbelsteen naar haar uit. 'Maar ondat ik een échte gentleman ben mag jij beginnen!'

Amberlyn knikte goedkeurend en gooide de dobbelsteen. Een twee. Ze kwam op een kanskaart. Langzaam pakte ze de kaart op. "Ga direct naar de gevangenis, ga niet langs start." las ze hardopvoor.

Noah begon direct te lachen toen ze de kaart voorlas. 'Wat zei je? Je ging winnen?' Hij pakte de dobbelsteen en gooide. Vijf. Heel kinderachtig zette hij vijf stapjes met zijn auto, hij liep het ding over het bord 'rijden' en maakte er zelfs vroemgeluiden bij.

Amberlyn begon nu ook te lachen. "Hoe ga je winnen als het enige wat jouw interesseert de vroemgeluiden die je auto maakt?" Ze schudde lachend haar hoofd. "De volgende keer kies ik wat we gaan doen."

'Je bent nooit te oud om met auto's te spelen,' zei Noah serieus. 'Nou, wat had je in de planning?' vroeg hij terwijl hij haar de dobbelstene gaf. 'Waag het niet zes te gooien, ik wil winnen hoor!'

[b]Ook nog wakker? [/b
---
Amberlyn tuitte haar lippen even. "Hmm. Iets anders dan monopoly. Iets actievers. Hier zit je altijd zo stil bij." Ze pakte de dobbelsteen en gooide hem. "Laat het een 6 zijn." Nee, weer een 2. Geërgerd zette ze haar hond 2 plekken naar voren.

'Ha!' zei Noah toen ze twee gooide en pakte toen zelf de dobbelsteen. Hij schudde het ding heel overdreven in zijn handen. 'Niemand dwingt je stil te zitten, wat mij betreft ga je rondjes door mijn kamer rennen.' Hij haalde zijn schouders op en liet de dobbelsteen op het bord vallen. 'Een,' mompelde hij beteuterd terwijl hij zijn auto bewoog. 'Zo zonde van de benzine.'
-
Jep :c

Amberlyn proeste het weer uit van het lachen. "Ik rij voortaan met jou ergens heen. Jij denkt tenminste aan het milieu." zei ze na-grinnikend. Ze gooide de dobbelsteen. Vast en zeker weer een 2. Nee. "YEAH. Ik heb een 6." Ze maakte een dansje het haar armen terwijl 6 plaatsten naar voren ging.

'Bomen hebben ook gevoelens!' Noah knikte heftig. 'Noooooooo!' Hij greep overdramatisch naar zijn hart en deed alsof hij dood neerviel toen ze zes gooide. 'Ga.. Ga maar verder zonder mij!'

Amberlyn keek hem even aan. "Nooit. Ik laat je niet achter! Ik zal je redden, wat het me ook kost." riep ze dramatisch uit. Noah was echt geweldig. "Hoe kan ik je redden?"

Noah opende even een van zijn ogen. 'Ik ben dood hoor ik kan toch geen antwoord geven!' Hij sloot het oog heel vlug weer en ging verder met dood spelen, al deed hij niet de moeite om zijn adem in te houden.

Amberlyn dacht na. Iemand maakte je levend door mond-op-mond te geven, maar of Noah dat nou wou. "Zou mond-op-mond je weer levend maken?!" vroeg aan niemand in het algemeen. Ze hield Noah goed in de gaten.

Noah grinnikte even. 'Oh. Sorry. Dood.' Hij knikte, zijn ogen nog steeds dicht. Hij taste wat naast zich op zoek naar zijn autotje, maar gooide alleen wat kaartjes overhoop.

Amberlyn nam dat ene knikje maar aan als een ja. Moeilijk kroop ze om het bord heen en plaatste haar lippen op die van Noah. Hoewel ze mond-op-mond zou moeten doen blief ze niet.

Noah grinnikte opnieuw even. 'Ik voel me net Sneeuwwitje,' mompelde hij wat moeilijk omdat hun lippen nogal tegen elkaar gedrukt zaten.

Amberlyn moest moeite doen om niet te lachen. "Hup wakker worden dan." zei ze op dezelfde manier als Noah.

Noah deed zijn ogen weer open. 'Ik leef weer!' zei hij vol verbazing.

Amberlyn ging weer rechtop zitten. "Het prins op het witte paard heeft je gered." zei ze lachend.

'Oh dankuwel mijn prins!' Noah knipperde een paar keer overdreven vlug met zijn ogen en grijnsde toen. 'Ik zal nooit meer appels van vreemde aannemen.'

"Dat is maar goed ook." zei Amberlyn serieus. "Ik ben er niet altijd om je te redden."

'Echt niet?' vroeg Noah met een teleurgestelde toon en haalde toen zijn schouders op. 'Dan doe ik wel extra voorzichtig als jij niet in de buurt bent!'

Amberlyn schudde haar hoofd. "Nee, soms, echt héél soms, moet ik even weg. Verder bewaak ik je met mijn leven hoor."

Noah legde een hand op zijn hart en zuchtte opgelucht. 'Oh gelukkig hoor! Ik dacht al dat ik helemaal in mijn eentje half dood moest gaan.'

Amberlyn lachte en stond op van het bed. Ze liep naar het kastje waar haar cola stond en nam een slok. "Nee, ik blijf bij je."

Noah knikte. 'Gelukkig. En als jij dan ooit redding nodig heb ben ik er! Al betwijfel ik of ik erg nuttig ben, ik struikel nog over mijn eigen voeten.' Hij trok een moeilijk gezicht.