Het bospad

Ze schrok op uit haar gedachten op het moment dat Sebastien zijn zin afmaakte ".... wat ik zei" hoorde ze nog net... Die stomme eikel ook, die had haar geheel afgeleid. "Sorry wat zei je?"...

Sebastien begon te lachen. 'Weet je laat maar.' Hij pakte zijn spullen bij elkaar en stond op. Hij was niet ver plan om weg te gaan, maar van al dat zitten kreeg die pijn in zijn benen. Hij glimlachte en staarde nog even naar het water.

"Ga je weg?" Vroeg ze al omkijkend. Hij zag er best wel heel erg lang uit als ze vanaf hier naar hem op keek.

Sebastien schudde zijn hoofd en keek haar aan. 'nee ik begon last van me benen te krijgen, ik zit hier al een tijdtje.' Hij glimlachte en schudde wat met zijn benen. 'Heb je anders misschien om met mij ergens anders heen te gaan? Zo kan ik te minste mijn benen een beetje strekken.' Hij sloeg de tas goed over zijn schouder heen en keek haar vragend aan, tot ze hem een antwoord had gegeven.

Ze stond op. "Ja gezellig" glimlachte ze. "Had je al een idee, of wilde je gewoon een boswandeling maken." Ze was nog niet ver geweest in het bos, maar dat kon altijd nog. Naar een andere plek was ook verassend.

Sebastien haalde zijn schouders op. 'Ik heb geen idee zeg jij het maar. Ik vind alles goed.' Hij glimlachte en keek omzich heen.

Waarom liet hij de keus nu aan haar. Hij wilde iets anders gaan doen toch? Waarom moest zij kiezen, ze had niet eens iets in gedachten. "Ik weet niet... Ik heb echt geen idee" zei ze al nadenkend over wat een mogelijke optie was,... maar er kwam niets in haar op.

Sebastien glimlachte. 'Dan zijn we allebei idee loos.' Hij keek om zich heen, uit het niets merkte hij een bootje op. 'Zulle we anders gaan varen?' Hij wees naar de boot.

Die boot was haar niet eens opgevallen... Hij lag er eenzaam bij, niemand in de buurt, totaal verlaten. "Is goed" knikte ze. Ze moest alleen eerst even een foto maken. Ze zoomde iets in op de boot stelde wat scherp en maakte een paar foto's.... Ja dit was een mooie, eentje voor op de muur.

Sebastien glimlachte en liet rustig in de richting van de boot. Het was hem in al die tijd nog niet op gevallen dat de boot er lag. Maar het was een mooie toeval uit het niks. Hij stopte bij de boot en hield zijn hand op. 'Dames gaan voor.'

Ze glimlachte naar hem, pakte zijn hand vast en stapte voorzichtig de boot in "Dankje" glimlachte ze nogmaals. Eigenlijk vond ze het maar niets om met haar camera het water op te gaan, maar wat kon er gebeuren....

Sebastien gooide de peddels voor de zekerheid er in en maakte het bootje los. 'Durf je wel een stukje met me te varen?' Hij keek Mirre aan terwijl hij zelf ook in het bootje stapte.

"Als je de boot heel laat, ben ik nergens bang voor." Ze ging iets confortabeler zitten,... in hoeverre dat kon in een boot.....

Sebastien knikte ligt. 'Ik zou me best doen.' Hij pakte de peddels en liet ze in het water zakken. 'Waar zulle we heen varen?'

"Heeft de boot geen motor?" vroeg ze al achterom kijkend of er een motor achter haar zat.

Sebastien haalde zijn schouder op. 'Ik heb hem niet zien zitten.' Toen ze midden over de vijver waren legde hij de peddels in de boot neer.