Het meer...

Ergens, verborgen achter een enorme rots vlak bij het strand, is het meer. Het is een prachtige plek waar het water altijd helderblauw is. Je kunt hier heerlijk zwemmen, en je zal hier niet zo snel gestoord worden want voor toeristen is het een onbekende plek.

Melgior had net zijn kano uit het water getrokken en op zijn kop neergelegd. Hij was op de rug van de kano gaan liggen en lag nu met zijn armen onder zijn hoofd en zijn zonnebril op naar de lucht te kijken. Er scheen een felle zon en de wolken waren bijna niet aan de hemel. Het was echt een prachtige dag. Zowel de lucht, als het water, waren glas helder. Hij was heerlijk aan het genieten van de geluiden van de kleine vogels en de stilte.

Sebastien was wat aan het rond lopen en merkte Melgior op, hij glimlachte en liep heel stilletjes naar hem toe. Hij wou hem wel eens laten schikken maar het kon ook zijn dat het iets was dat hij hem wou terug pakken. Hij glimlachte en ging achter hem staan. 'Boe.' Hij zette een voet op de kano neer en keek melgior aan.

Melgior sloot net zijn ogen even om van de rust te genieten toen hij iemand ''Boe'' hoorde zeggen, hij opende zijn ogen en zag Sebastien glimlachend boven hem staan. Hij vroeg zich ergens af waarom hij in godsnaam naar hem toe kwam. Toen hij laatst bij hem weg ging om een piano stuk te oefenen ging het redelijk bot. 'Hee' Zei hij enkel op zijn gemakje.

Sebastien glimlachte en spong van de kano af. Even zij hij niks tegen hem, en begon rustig zijn schoenen en sokken uit te trekken. Om vervolgens ook zijn t-shirt uit te trekken, heel even keek hij schreef naar Melgior en liep richting het water.

Melgior kwam net uit het water en bleef daarom dus gewoon op zijn gemakje op de kano liggen. Wel keek hij even op om te kijken wat Sebastien deed maar als snel ging hij weer plat liggen en greep zijn kans om een beetje bij te bruinen.

Sebastien liet zijn voeten een het water wennen en gaf een kleine blik naar Melgior, hij voelde een soort van spanning tussen hun in komen. Hij hield zijn broek aan en liep verder het water in, zijn broek wat tegen zijn benen aan gedrukt hoe natter het werd, het voelde nog al plakkerig aan. Maar op dit moment maakte hem niks uit, hij wou zwemmen en zijn zorgen vergeten.

Ook Melgior voelde een spanning tussen hun beide, maar hij ging er niet veel op in. Hij was hier voor zijn rust en afleiding en was niet van plan gezellig te gaan doen op het moment.

Sebastien voelde hoe het water tegen zijn lichaam werd gedrukt, hoe het warme water bezit van hem nam. Hij glimlachte en ging even kopje onder, om er nog meer van te kunnen genieten.

Melgior genoot van de zon, hij neuriede een heel zacht en rustig deuntje.

Sebastien kwam boven water en schudde zijn natte haren heen en weer. Hij voelde hoe de zon de water druppeltjes op zijn huid liet verbranden.

Melgior dacht na over zijn zusje, hoe het nu met haar zou zijn. Hoe zij en zijn moeder het zouden doen zonder hem. Ergens hoopte hij dat htt vreselijk ging, puur zodat ze hem mistte. Maar de hoop dat ze gelukkig waren was in de overmacht.

Sebastien ging op zijn rug drijven en staarde naar Melgior die er nog steeds zat. Hij zuchtte en schudde zijn hoofd. Buiten hem had hij nog wel meer avontuurtjes beleefd, hij glimlachte en dat nog wel terwijl hij nauwelijks mensen kende, ach het maakte hem niet uit wat ze van hem vonden.