De hal

Noah bleef midden in een stap stilstaan. 'Moe? Nou, het is te merken dat je oud bent!' zei hij lachend. 'Maar is prima, ik heb ook wel dorst, eerlijk gezegd.'

Sebastien keek hem aan. 'Ik ben inderdaad moe van een drukke nacht.' Hij glimlachte en keek omzich heen. 'Doe jij maar je ogen dicht als naast je veel herrie word gemaakt. Maar goed waar wil je heen?'

'Oeeeh drukke nacht?' Noah wenkbrauwwiebelde en lachte. 'Egh, lawaaiburen, vreselijk.' Hij haalde zijn schouders op. 'Noem maar een plek, ik vind alles prima.'

Sebastien begon te lachen. 'Noem maar een plek, dat is een goeie. Ik ken hier niks laat staan dat ik het weet te vinden weet je nog.'

'Hmm.' Noah dacht even na. Hij wist niet echt veel plekken buiten school, maar er moest vast wel ergens een café liggen? 'We kunnen een café zoeken of gewoon naar de kantine gaan. Oooof we zetten even door en zoeken je kamer en drinken daar iets!'

Sebastien glimlacht. 'Ze klinken alle 3 wel goed, ik denk dat we beter na me kamer kunnen gaan anders kan je daar later als nog opzoek naar gaan. Wat vind jij?'

Noah knikte instemmend. 'Vind ik een goed plan,' zei hij glimlachend. 'Anders moeten we daar, inderdaad, straks alsnog naar op zoek.' Hij liep dus weer verder. 'Laten we eens ruig doen en naar links gaan, hmm.'

Sebastien keek hem aan. 'IK volg de reisleider.' Hij glimlahte en keek onderzoekend om hem heem. 'Je moet wel wat vertellen over deze ruimte he, anders ben je geen goeie reisleider.'

Noah lachte en kuchte, voor hij met een hele serieuze stem begon te praten. 'Als u naar links kijkt, ziet u.. een muur! Een witte muur, is dat niet bijzonder? Alstublieft geen foto's maken, de flits kan hem bang maken. En rechts ziet u een raam. Wauw.' Hij maakte hele bewegingen met zijn armen tijdens het praten.

Sebastien begon te lachen en keek met hem mee. ´Wow wat een mooie muur, zonder dat er geen foto`s gemaakt mogen worden.' Hij liep achter hem aan en kijk naar het raam. 'Oeehhh wat een uitzicht.' Hij glimlachte en kijk naar Noah.

Noah knikte, erg overtuigd van zichzelf. 'Als u nu met mij meeloopt komen we bij nog een gang!'

Sebastien keek hem lachend aan. 'Ik vind voor u als reisleider leuker dan die gangen.' Hij keek Noah even ondeugend aan en keek weer omzich heen.

Noah glimlachte even lichtjes en haalde een hand door zijn haar. 'Nou, als u dan voor zich kijkt ziet u mij, facking sexy natuurlijk.'

Sebastien glimlachte en keek hem aan. 'Ik zie alleen een lekker ding ik zie veel meer dan dat.' Hij liet kort zijn tong langs zijn lippen gaan en keek om zich heen nog steeds opzoek naar de gang van zijn kamer.

Noah draaide een rondje op zijn voet. 'Kijk zoveel je wilt, foto's toegestaan.' Hij grinnikte en liep weer verder.

Sebastien glimlachte. 'Het spijt me, heb geen fototoestel anders had ik dat zeker gedaan.' Hij liep naast hem en keek hem aan. 'En wat zie je als je naar mij kijkt?'

'He verdorie,' zei Noah met een pruillipje. 'Ik had net een stuk of dertig poses bedacht?' Hij liet zijn ogen even over Sebastien heenglijden. 'Hmm,' mompelde hij nadenkend, waarna hij goedkeurend knikte. 'Ziet er goed uit.'

Sebastien keek Noah aan. 'Wat niet is kan altijd nog komen he, wie weet komen die fotos nog wel eens een keer, net zo als ik je alles zou leren wat ik weet.' Hij trok een ondeugende blik.

Noah trok een van zijn wenkbrauwen op. 'Ohja? Wat weet jij allemaal dan?' Hij sloeg zijn armen over elkaar en keek hem afwachtend aan, met een klein grijnsje op zijn gezicht.

Sebastien ging tegen de muur aan staan. 'Weet je nog dat ik zei dat ik alle instrumenten kan spelen? Buiten dat kan ik ook tekenen en schilderen. En kan ik kort samenvatten dat ik een flirt ben, en jij een leuke jongen bent.'

Noah lachte en knikte. 'Getalenteerd ventje, dus?' vroeg hij. Ergens was hij er wel jaloers op. Hij wilde ook alles kunnen! Hij glimlacht even. 'Zo, iemand is zeker van zichzelf? Maar ach, je hebt gelijk, dus het mag.'

Sebastien haalde zijn schouders op. 'Ik geef er eigenlijk een moer om, als ik kan ruilen en iemand me talent kon geven deed ik het zo.' Hij glimlachte en zuchtte. 'En waarom zou ik van me zelf zijn?'

'Nou, laten we dan snel een talentverwisselaar zoeken!' zei Noah overenthousiast. Toen haalde hij zijn schouders op. 'Jezelf een flirt noemen noem ik zeker van jezelf, niks mis mee hoor!'

Sebastien keek hem aan. 'Tja komt door me verleden dat ik weet waar ik sta en wat ik wil.' Hij glimlachte en deed een stap in zijn richting. 'En hoe zit dat met jou?'

Noah schudde lichtjes zijn hoofd. 'Ik ben niet zo. Ik eh.. ben meer het tegenovergestelde.' Hij was bijna nooit blij met zichzelf, al deed hij altijd vreselijk vrolijk.