Amberlyn haar paleisje

De duizende kussens die meestal op Amberlyn haar bed lagen, lagen nu verspreid over de vloer. Boos gooide ze nog een kussen op de vloer. Waar was haar Ipod nou? Ze wist zeker dat hem daarstraks onder één van haar kussens had gelegd, maar hij leek nu wel verdwenen te zijn. Geërgerd slaakte ze een gilletje waarna ze weer verder ging met kussens van haar bed af te gooien. Ze haate het dat ze alles altijd kwijt was.

Melgior liep op zijn gemakje over de gangen opweg naar Amberlyn, sinds hij nogal wat verhalen had gehoord over hoe ze veel las vroeg hij zich af of hij misschien een boek van haar kon lenen. Met een hand in zijn broek zak en de ander kloppend op de deur wachtte hij netjes af.

Toen Amberlyn de klop op haar deur hoorde, had ze het liefst gegild, maar ze kon haar inhouden, huppelde over de kussens heen en opende de deur op een kiertje. Voor haar stond een jongen die ze niet kende, tuurlijk kende ze hem niet, ze was nieuw hier en ze kende nog maar drie of vier mensen. "Hallo." zei ze een beetje verward, de deur verder openen.

Melgior lachtte naar haar en leunde wat in de deur opening. 'Hey' Zei hij en hij stak zijn vrije hand naar haar uit. 'Melgior, Amberlyn, als ik het goed heb gehoord, toch?' Vroeg hij met een vriendelijke glimlach toen hij wat verder naar binnen keek en zag wat voor zooi het was in haar kamer. 'Stoor ik?'

Amberlyn toverde een glimlachje op haar gezicht en pakte Melgior zijn hand aan. "Jup, dat heb je dan goed gehoord." Ze grijnsde. "Leuk je te ontmoeten." Ze liet ijn hand los en haalde de hand meteen door haar haren heen. "Ach, ik zocht wat, niks bijzonders. Wat kan ik voor je doen als je verhalen over me hebt gehoord?"

Melgior grijnsde even. 'Je kan zéker wat voor me doen' Zei hij net een grinnikje, waarna hij even zijn hoofd schuin hield. 'Kloppen de geruchten dat je graag leest?' Vroeg hij terwijl hij haar lief aan keek.

Amberlyn barste spontaan in lachen uit. "Zozo, van wie heb jij dat gehoord?" vroeg ze nog steeds aan het lachen. "Maar het klopt." Ze grinnikte nog even voordat ze de deur voor Melgior openhield, als teken dat hij naar binnen mocht komen.

Melgior liep met zijn handen in zijn zakken de kamer binnen. 'Achtja, mensen praten niet waar.' Zei hij met een knipoogje en hij sloot de deur achter zich.

Amberlyn glimlachte lichtjes terwijl ze weer wat kussens op haar bed gooide, zo zag het er tenminste nog iets netter uit. "Helaas wel, maar ik neem aan dat je een boek wilt lenen?"

Melgior lachte even. 'Ik heb enkel goeds gehoord' stelde hij haar even gerust en hij haald een van zijn handen uit zijn zakken om ermee door zijn haar te woelen, daarna gleed die hand door naar zijn nek waar hij even door wreef. 'Wat voor boeken heb je?'

Wat voor boeken had ze? Daar moest Amberlyn even over nadenken. "Ehm.. Ik heb vooral van die oude romans, Romeo en Julie, Shakespear, etc. Dat soort." Ze liep naar een kast en opende die. Snel wierp ze er een blik in. "The Hunger Games triologie, Harry Potter?" vroeg ze vragend. "Waar hou je van?"

Melgior liep achter haar aan en ging achter haar staan, hij keek over haar heen naar de boeken erin. Helaas had hij vrijwel alles wat erin stond al gelezen toen hij het boek Turks Fruit opmerkte. Hij pakte het over haar heen uit de kast. 'Goed boek?' Vroeg hij

Amberlyn hield haar hoofd even schuin terwijl ze nadacht waar dat boek ookal weer over ging. "Mwah, opzich wel. Vooral realistisch, maar soms moeilijk te begrijpen, maar dat kon ook aan mij liggen hoor." Ze glimlachte terwijl ze naar Melgior knipoogde.

Melgior lachte. 'Gelukkig ben ik de moeilijkste niet.' Zei hij met een grijnsje en hij las de achterkant van het boek terwijl hij verder haar kamer in liep en op de rand van haar bed ging zitten.

Amberlyn sloot haar kast zachtjes en ging naast Mlgior zitten. Met een zucht liet ze haar achterover vallen en stootte met haar hoofd op iets hard. "Au, godver." Ze ging weer zitten en zag haar Ipod. "Godsamme, dat ding was ik kwijt."

Melgior grijnsde. 'Wel zo te zien breng ik je dus al geluk' Zei hij met een lachje en hij las de achterkant van het boek even verder. Dit was als het tweede meisje in zijn buurt wat haar hoofd stootte, ging goed!

Amberlyn tuitte haar lippen. "Geluk? Hmm, dat weet ik niet hoor, ik stoote wel mijn hoofd dan door je, dat is geen geluk, of wel?" Ze pakte haar Ipod op en legde hem op haar nachtkastje, zo raakte ze hem niet kwijt.

Melgior grijnsde. 'Wie weet moet dat geluk nog even inkomen!' Zei hij en hij had de achterkant inmiddels helemaal gelezen. Nu bekeek hij haar even goed, ze zag er best leuk uit.

"Ik kan dan niet wachten." zei Amberlyn langzaam. Ze had heus wel in de gaten dat hij har bekeek, maar ze bekeek hem zelf ook, dus wat zou ze eraan doen? Niks.

Melgior grijnsde even en knikte toen maar. 'Is het goed als ik dit boek leen?'

Amberlyn was net zijn ogen aan het bestuderen toen zijn vraag haar terug bracht. "Oh, ja hoor, anders had ik hem al van je afgepakt." zei ze snel.

Melgior lachtte even naar haar en keek haar recht aan. 'Dankjewel, kan ik je misschien een keer op een drankje trakteren? als bedankje.' Zei hij met een knipoogje.

Amberlyn moest lichtjes blozen, meestal werd ze niet meegevraagd. "Dat lijkt me leuk." zei ze met glimmende ogen. "Héél leuk zelfs." Ze glimlachte naar hem.

Melgior glimlachtte. 'Wel gelukkig dan maar, had je vanmiddag al plannen?' Vroeg hij en hij kreeg nu ook de lach in zijn ogen, hij vond het wel schattig dat ze ervan moest blozen.