Ijssalon..

Noah liep met een brede glimlach op zijn gezicht de ijssalon binnen. Hij hield van ijsjes! In een rechte lijn liep hij naar de balie toe. Toen de jongen erachter vroeg wat hij wilde hebben keek hij hem even met grote ogen aan. 'Eh..' Hij keek naar de verschillende smaken. Er was zo veel! Misschien aardbei? Of vanille? Of straciatella? Of.. Of.. Na nog behoorlijk wat gemompel tegen zichzelf keek hij de jongen weer aan. 'Chocola!' zei hij vol overtuiging.

Iluna liep vrolijk de ijssalon binnen, door de hitte had ze echt zin gekregen in een ijsje, de twee dollar had ze dan ook al in haar hand. Ze keek verlekkerd naar alle kleuren en smaken ijs. "Euhm.." Het meisje achter de balie stond bij haar en vroeg haar welke smaak ze wilde. "Doe maar... Erhm.. Caramel." antwoordde ze en ze pakte dankbaar het hoorntje aan, nadat ze de twee dollar had afgegeven en ze ging aan een tafeltje zitten, genietend van haar ijsje.

Noah pakte, nog steeds breed glimlachend, het ijsje aan en betaalde. Hij keek naar het meisje dat ook net besteld had en die er blijkbaar evenveel moeite als hem mee had om te kiezen, als hij die 'ehm's goed gehoord had. Hij keek even om zich heen, of hij iemand zag die hij misschien herkende, maar toen dit niet het geval was liep hij met grote passen op ht meisje af. 'Hoi!' zei hij vrolijk en hij wees naar de stoel. 'Vrij?'

Iluna glimlachte vrolijk als antwoord op de 'hoi' van de jongen en knikte. "Anders zou er wel 'bezet' op staan, toch?" antwoordde ze en ze likte van haar heerlijke, naar karamel smakende ijsje. Ze wist nu al dat ze deze ijssalon de komende twee maanden - zolang de warmte aanhield - nog vaak zou bezoeken, net zoals in de zomer van haar eerste jaar. "Kom je vaker bij deze ijssalon?" vroeg ze, om een gesprek te beginnen over hun duidelijk gedeelde passie; ijs.

Noah keek het meisje met grote ogen aan, terwijl hij in zijn hoofd haar statement eens een paar keer herhaalde. Dat was eigenlijk best logisch.. Hij glimlachte weer en liet zich op de stoer neervallen. 'Hmmhmm!' Hij likte van zijn ijsje en knikte. 'Ik kom hier zo vaak als ik kan, het liefste elke dag!' Ijs was zijn schatje, oke? 'Ik ben Noah trouwens!' Hij stak zijn hand, die hij niet om het ijshoorntje had, uit naar haar.

Iluna lachte. "Dan verbaast het me dat ik je nog niet eerder heb gezien." zei ze en ze pakte zij hand vast, doe ze daarna schudde. "Iluna." stelde ze zichzelf voor en zelikte nogmaals van haar ijsje, dat door de hitte inmiddels al begon te smelten, dat was het enige probleem met ijs; het was zo snel geen ijs meer. "Ik kom hier ook minstens drie keer per week, afhankelijk van m'n learn den."

'Ooooooh mooie naam!' zei Noah, zijn stem vol bewondering, toen ze haar naam had gezegd. Hij leek wel een puppy, maar dat was ie eigenlijk ook gewoon. Hij liet haar hand weer los en likte nog eens van zijn ijsje. 'Ik kwam hier vorig jaar letterlijk elke dag,' zei hij lachend. Verslaving? Nah.

Iluna lachte kort. "Ja, dat herken ik wel ja." zei ze glimlachend en ze haalde een hand door haar haren. "Zit je in LA op school?" vroeg ze geïnteresseerd en ze likte vlug de gesmolten druppeltjes druipend ijs van het hoorntje af, voordat haar hand onder zou zitten..

'Uhu!' zei Noah knikkend, met een brede glimlach op zijn gezicht. 'Jij ook dan?' Dat verbaasde hem ergens wel, maar ergens ook weer niet. Hij kende de meeste mensen op school wel, maar natuurlijk nog niet iedereen. Dat kon ook niet. Maar hij zou haar dan toch wel moeten herkennen? Van zien? Hij haalde lichtjes zijn schouders op, wat er vast vaag uitzag, aangezien hij weer eens vast zat in zijn gedachtes.

Iluna knikte. "Ja, LA Arts." antwoordde ze en ze trok haar USA-vlag-shortje goed. "En jij?" vroeg ze, waarna ze haar haren in een staart bond, aangezien die in haar nek kleefden vanwege de hitte. "Zit je ook op LA Arts?" vervolgde ze haar vraag, ze kon zich goed voorstellen dat hij ergens anders zat, aangezien ze hem niet herkende, maar aan de andere kant; hoe kon ze iedereen herkennen?

'Jep!' antwoordde Noah enthousiast. 'Tweede jaar, pas, maar toch!' Hij had er een paar ontmoet van het laatste jaar. Daar had hij, omdat hij van binnen toch nog wel een klein jongetje was, ontzettend tegenop gekeken.

Iluna trok een wenkbrauw op, ze zaten zelfs in hetzelfde jaar. "Dan verbaasd het me zeker dat we elkaar niet kennen, aangezien ik ook in het tweede jaar zit." zei ze, een verbaasde ondertoon was toch echt aanwezig in haar stem. "Wat is je talent?"

Ook nog in hetzelfde jaar? Okay, Noah voelde zich nu echt héél dom. Waarom kende hij haar dan niet? Was er iets mis met zijn brein!? Hij kreeg een lichte kleur op zijn wangen toen ze naar zijn talent vroeg. 'Gitaar,' mompelde hij. Het was gewoon zo iets simpels, maar het enige wat hij echt kon. Hij zag mensen met de meest geweldige talenten en dan zat hij daar, met zijn gitaartje. 'De jouwe?' vroeg hij vlug.

Iluna knikte, dat verklaarde al een hoop. "Ik doe zang." antwoordde ze en ze likte vlug nog wat gesmolten druppels van het ijshoorntje. Ze keek even naar buiten. "Heb je anders zin om even te gaan wandelen, naar het strand of zoiets?" stelde ze voor.

Noah keek haar opnieuw met bewondering aan. Zang was zoooo stoer! Hij kon voor geen meter zingen, er kwam maar wat kattengejank uit zijn keel. Hij duwde het laatste stukje van zijn ijshoorntje in zijn mond en knikte. 'Is goed!'

Iluna likte aan haar ijsje, dat inmiddels bijna helemaal was gesmolten en begon aan het hoorntje. "Nou, let's go dan." zei ze vrolijk en ze stond op. "Ben je ooit op een wat onbekender stukje strand geweest?"

Noah schudde zijn hoofd terwijl hij opstond. 'Nope. Is dat er dan?' Doh, anders vroeg ze het toch niet? Hij keek Iluna nieuwsgierig aan.

"Ja, maar ik geloof dat er momenteel een feestje is, dus dan liggen er overal joints en zitten er junkies zich lam te zuipen, niet ideaal." zei ze lachend en ze dacht even diep na. "Iets wat je leuk lijkt om te zien? Of te doen natuurlijk."

'Hmm nee, dat klinkt niet zo aantrekkelijk.' Noah schudde zijn hoofd en fronste zijn wenkbrauwen lichtjes, nadenkend. Hij kwam niet vaak buiten school, bedacht hij zich plots, buiten deze ijssalon en het strand wist hij niet echt veel plekken.

Iluna keek hem kort aan, waarna ze naar de ijsbalie keek. "Zullen we anders eerst nog een ijsje nemen?" stelde ze voor en ze trok haar shirtje goed.

'Ook een goed plan,' zei Noah. Ijsjes waren altijs goed! Hij viste wat geld uit zijn broekzak. 'Maar ik trakteer.'

Iluna schudde haar hoofd. "No way." zei ze en ze haalde enkele dollars uit haar broekzak. "Ik betaal." zei ze en ze liep naar de balie toe.

'Naha!' Noah liep vlug langs haar heen en duwde het geld in de handen van de jongen achter de balie. 'Chocolade voor mij en voor deze dame eh..' Hij keek vragend naar Iluna.

Iluna keek hem quasi-verontwaardigd aan. "Deze dame betaald. Één chocolade en één aardbeien." zei ze en ze gaf de jongen de benodigde twee dollar.