Het keukentje

Sebastien had zichzelf mee laten sleuren naar de kijken en keek noah aan. 'Jij moet je niet zo aan stellen over je uiterlijk je ziet er goed uit hoor.' Hij haalde een hand door de haren van noah heen en het een beetje goed te dan en vervolgens bij hem zelf.

'Jaja weet ik.' Noah wapperde wat met zijn hand en begon toen in de keukenkastjes te zoeken. 'Waarom maken ze die dingen zo hoog?' mopperde hij terwijl hij op zijn tenen stond om een kom van de bovenste plank te halen.

Sebastien keek hem lachend aan. 'Omdat wij buitenlanders gewoon zo klein zijn.' Hij zuchte en leunde tegen de muur aan. 'Wil je dit echt zo graag doen?'

Noah had de kom eindelijk te pakken en zette hem triomfantelijk op het aanrecht neer. Hij keek naar Sebastien en knikte. 'Dit is de enige kans dat ik dit mag doen!' Hij haalde zijn hand achter zijn rug vandaan en gooide wat bloem in Sebastien's gezicht.

Sebastien moest hoeste van de bloem en veegde het uit zijn gezicht. ´Nou bedankt.' Hij haalde met zijn hand de laaste veeg weg en keek noah aan.

Noah grinnikte. 'Geen probleem!' zei hij terwijl hij eieren in de kom deed.

Sebastien zuchte en haalde zijn muts uit zijn broek zak en zette die op. Hij wist niet wat hij moest doen.

Noah stak de garde naar hem uit. 'Maak jezelf nuttig en roer.'

Sebastien pakte de garde over en keek hem aan. 'Kleine keukenbaas.' Hij stak zijn tong uit en begon te roeren.

Noah haalde zijn schouders op. 'Een van mijn verborgen talenten,' zei hij.

Sebastien keek hem kort gemeen aan. 'Dus je kan toch nog wel wat.'

'Oh ik kan genoeg!' zei Noah en hij goot wat melk in de kom. 'Ik laat het alleen niet merken!'

Sebastien prikte hem in zijn zij. 'Dat doe ik toch ook niet lieve schat.'

'Zeg ik toch niet,' zei Noah, lichtjes lachend van die prik in zijn zij. 'Nou roer.'

'Wooef.' Sebastien ging weer verder roeren en keek hem aan. 'Dat weet ik, maar ook ik heb me geheime kanten.'

'Braaf!' Noah knikte goedkeurend. 'Enne? Vertel.'

Sebastien schudde zijn hoofd. 'Daar moet je maar braaf op af wachten.' Hij stopte met roeren en keek hem aan. 'Klaar.'

Noah zuchtte dramatisch. 'Oh, de pijn van het wachten is te zwaar!' Hij keek naar het deeg en knikte goedkeurend. 'Goedzo. Nu uitrollen.'

Sebastien deed een stap op zij. 'Doe dat maar lekker zelf.' Hij stak zijn tong uit. 'Je leert me nog wel kunnen als je het aan durft en er tijd voor hebt.'

'Oh ik durf alles aan en tijd heb ik voldoende,' zei Noah terwijl hij het deeg uitrolde.

Sebastien knikte en maakte zijn handen schoon die smerig waren geworden. 'Dat is mooi.'

'Ik bén mooi,' zei Noah terwijl hij wat figuurstekerdingen bij elkaar zocht.

Sebastien kneep noah in zijn kont. ´Nog wel.'

'Hoezo nóg wel?' Noah wees drijgend met een stervorimige prikker naar hem.